Red Cenit
Para a maioría de
persoas o equilibrio sensorial é facilmente alcanzado e as ocupacións diarias
transcorren con fluidez. Pero, que pasa cando aínda en condicións idóneas,
resulta complicado que o neno manteña un estado de alerta adecuado? Cando
falamos dun estado de alerta adecuado referímonos á existencia dunha
estabilidade emocional, unha regulación sensorial, da conduta, do nivel de
actividade e atención, a pesar da variabilidade na intensidade das sensacións
do corpo e da contorna.
É preciso, como
pais, coñecer as necesidades sensoriais do neno. Debemos entender que non é a súa intención
molestar aos demais. Estes nenos teñen
moita tensión e necesitan canalizala dalgunha
forma. É por iso que é
importante atopar un momento do día para engadir este tipo de actividades
lúdicas de regulación sensorial con carga vestíbulo/propioceptivas que lles
axude a funcionar mellor na rutina do día a día.
As propostas son as
seguintes:
Materiais
necesarios
Pelota de Pilates
Hamaca/randeeira
Luces de cores
Saquiños de peso
Colchón/sofá/cama
Texturas: arroz,
lentellas, fideos, esponxas de distinto tacto (suave, áspero… ) espuma de
afeitar
Vibración
Manta ou saba
Patinete
Rolón
ACTIVIDADES
Botes na pelota de
Pilates, tanto en sedestación como en
bipedestación. Canta unha canción, iso sempre axuda a medir o tempo, e si
queren seguir botando só teñen que pedilo de forma adecuada.
Coa pelota pódese
traballar en sedestación o control do
tronco e os axustes posturales; pódese aproveitar para engadir algún obxecto
como pelotas pequenas de cores e mentres bota, collela e metela nunha caixa (trabállase a atención, inhibición de
estímulos e control óculo-manual)
Tirar da saba. O
neno sentado ten que adaptar o seu corpo aos distintos cambios posturales.
Podes facer un percorrido polocorredor ou o comedor até levalo ao sofá ou
colchón.
Cochoneta ou
colchón. Aproveita esa superficie branda para esmagarlles coa pelota ou con
almofadas cada parte do seu corpo, que eles loiten por tentar saír
de aí , que fagan forza (non presionar
excesivamente forte).
Que suban e baixen
obxectos (cadeira, sofá, cama…); tamén que pasen por baixo deles arrastrando o seu corpo. Todo iso axudará a
traballar a propiocepción e a conciencia
corporal.
Na hamaca pódese
traballar, a parte do movemento lineal e relaxación, a atención e o control
óculo-manual. Tamén é moi útil a posición de avión para traballar estímulo
vestibular dentro da hamaca: cos brazos cara fóra , pásalle unha corda e que tire cara a adiante traballando tamén a musculatura escapular, a
forza de agarre e a bilateralidad.
Co patinete
colocarse de barriga e moverse con ambas as mans cara a adiante para traballar a bilateralidad, a forza en
membros superiores e a coordinación de
ambos os membros. Tamén se pode colocar unha corda e que o neno desde o
patinete tire cara a adiante .
O rolón é un
obxecto que tamén se pode engadir ao circuíto; o neno pódese colocar de barriga
e movelo cara adiante e cara atrás,
impulsándose cos pés e coas mans en
posición de pronación. Así mesmo, pódeselle colocar distintas texturas nas
partes das mans e que nesa posición busque distintos obxectos. Isto tamén
axudará a tonificar a musculatura escapular. O rolón tamén se pode utilizar
sentado coma se fose un cabalo e movelo con ambos os pés cara á dereita e cara á esquerda. Isto axudará a traballar bilateralidad e equilibrio.
As luces pódelas
utilizar a modo de relaxación no recuncho da calma, a modo de xogo: “eu as escondo e unha vez acabes o circuíto telas que buscar” ou a modo de iniciar a
comunicación e a atención conxunta.
A vibración é un
obxecto máis ben calmante. Podes pasar o
estímulo por todo o corpo e que vaia dicindo o nome de cada parte. Tamén para relaxar xunto coa pelota dando
botes.
Os saquiños de peso
pódense utilizar tamén a modo de relaxación. Mentres o neno está na hamaca ou
tombado no colchón pódenselle pór encima do corpo para facer presión profunda. Tamén
para xogar a buscalos ou a lanzalos nun cubo exercendo forza digito-palmar.
Importante!
Sempre son xogos
que motiven ao neno; nunca forzar, posto que é aí onde se fai máis efectivo o
traballo neuronal.
Que o neno elixa
con que quere xogar e como. Axúdalle a
desenvolver non só a iniciativa ao xogo
funcional e á resolución de problemas, senón tamén á ideación, planificación e execución
autónoma dunha actividade. Isto logo traducirase na contorna que lle rodea.
É preciso que
estean adaptados a as súas capacidades,
nin máis fácil nin máis difícil, con pequenos
retos que teñan que ir alcanzando.
Sempre axuda crear historias que motiven aos nenos para facer os xogos e alcanzar unha regulación sensorial.